ΜΙΑ ΚΕΡΚΥΡΑΙΑ ΦΛΕΡΤΑΡΕΙ ΣΤΟ ΛΟΝΔΙΝΟ
Φρέσκια, αφιλτράριστη και απαστερίωτη, γοήτευσε πρώτα τους τουρίστες στο Νησί των Φαιάκων, για να φτάσει μέχρι τους Ολυμπιακούς και να διακριθεί στα τεστ γεύσης της μεγαλύτερης αλυσίδας παμπ στη Βρετανία κερδίζοντας την πρωτιά.
Ο κ. Σπύρος Καλούδης δεν περνούσε και την περίοδο της πρώτης νιότης του όταν αποφάσισε να στήσει στο χωριό του, στον Αρίλλα, στα βορειοδυτικά της Κέρκυρας, μια μικρή αλλά σύγχρονη ζυθοποιία. Γέννημα θρέμα Κερκυραίος, την εποχή που ξεκινούσε το δύσκολο αλλά ενδιαφέρον εγχείρημα – να παραχθεί δηλαδή μια τοπική μπίρα, και μάλιστα φρέσκια, αφιλτράρτιστη και απαστερίωτη (real ale) – ήταν ένας ψημένος επαγγελματίας με καλό όνομα στον χώρο του εμπορίου. Με άλλα λόγια, γνώριζε από πρώτο χέρι και τα μυστικά του ραφιού, αλλά και συμπεριφορά των καταναλωτών.
Μέσα σε τέσσερα χρόνια, οι πρώτες 70.000 φιάλες έδωσαν τη θέση τους σήμερα σε 500.000 – η παραγωγή επταπλαστιάστηκε και οι μπίρες από τον Αρίλλα, με το απαραίτητο τοπικό χρώμα και την ταυτότητα, άρχισαν να γίνονται γνωστές στόμα με στόμα, με διαβατήριο τις επδόσεις της γεύσης. Και το διαβατήριο στη συγκεκριμένη στιγμή δεν ήταν και δεν είναι σχήμα λόγου. Οι πρώτοι που ανακάλυψαν τις μπίρες του κ.Καλούδη και του άμεσου συνεργάτη του, κ. Κλαύδιου Μουζακίτη, ήταν οι τουρίστες. Τη βρήκαν, τη δοκίμασαν, τους άρεσε και όταν έφυγαν για τις πατρίδες τους όχι μόνο δεν την ξέχασαν, αλλά έγιναν και πρεσβευτές Καλής Θελήσεως! Κάπως έτσι η μπίρα της Κερκυραϊκής Μικροζυθοποιίας – έτσι ονομάζεται η εταιρεία που στέγασε το εγχείρημα – έφτασε στο Λονδίνο, το2012 στους Ολυμπιακούς Αγώνες! Συγκεκριμένα, σε ψηφοφορία της Wetherspoon, της μεγαλύτερης αλυσίδας παμπ της Βρετανίας με 900 και πλέον σημεία πώλησης, το κοινό επέλεξε (ανάμεσα σε περισσότερες από 700 ζυθοποιίες) να δώσει την πρωτιά στην Κερκυραϊκή, με τη διαγωνιζόμενη Koroibos Real Ale να γίνει η επίσημη μπίρα της κατά τη διάρκεια των Ολυμπιακών Αγώνων.
Το μικρό αυτό αλλά ευεργετικό – για τη φήμη και την αξιοπιστία του παραγωγικού χαρτοφυλακίου της – success story είχε και συνέχεια. Φέτος, η Wetherspoon επέλεξε και πάλι την Κερκυραϊκή για να συμμετάσχει ως μία από τις οκτώ ζυθοποιίες που κλήθηκαν από το εξωτερικό στο παγκοσμίου φήμης International Real Ale Festival που διοργανώνει. Εκεί, για περισσότερες από δύο εβδομάδες, χιλιάδες επισκέπτες, μπόρεσαν να απολαύσουν την Ionian Coffee Porter της Κερκυραϊκής Μικροζυθοποιίας με την Ελληνική σημαία στην ετικέτα της (μία παραλλαγή της Corfu Real Ale Bitter, με εντονότερο άρωμα καφέ) και την ανέδειξαν σε μία από τις πρώτες θέσεις του διαγωνισμού κατόπιν ψηφοφορίας. Με τούτα και με κείνα τα μηνύματα στο ηλεκτρονικό ταχυδρομείο φτάνουν δίχως σταματημό από τους πλέον απρόσμενους απστολείς – πρόσφατα μάλιστα ένα από αυτά ήρθε από τις χώρες της Βαλτικής, τη μικρή Εσθονία. Ήταν ένας από τους καλοκαιρινούς επισκέπτες της Κέρκυρας που αναζητούσε τρόπο να έχει κοντά του την μπίρα των διακοπών του.
Μέχρι στιγμής η Κερκυραϊκή Μικροζυθοποιία- παρά τη ζήτηση και το καλό όνομα που έχσει κτίσει σε αγορές όπως το Λονδίνο – δεν έχει προχωρήσει σε εξαγωγές. Ο αποκλειστικός λόγος γι αυτό ήταν η ανεπάρκεια της παραγωγής. Ωστόσο οι τελευταίες επενδύσεις αφήνουν ένα παράθυρο αισιοδοξίας και προοπτικής για το επόμενο, αναγκαίο και απαραίτητο βήμα της εξωστρέφειας.
Στο σημείο αυτό, μια μικρή επισήμανση: τι είναι άραγε εκείνο το στοιχείο που διαφοροποιεί τις μικρές ζυθοποιίες με τις τοπικές μπίρες που ξεφυτρώνουν σαν τα μανιτάρια στην περιφέρεια και κυρίως σε νησιά – στο Ιόνιο, στις Κυκλάδες, στα Δωδεκάνησα, στην Κρήτη, στην Εύβοια – από άλλες παραγωγικές προσπάθειες, ιδιαίτερα τώρα μέσα στην αβεβαιότητα της γενικευμένης οικονομικής, και όχι μόνο, κρίσης;
Προτού δώσουμε την απάντηση για τη διαφοροποίηση, καλό και χρήσιμο είναι να καταγραφεί το βασικό τους στοιχείο: επενδύσεις – παραγωγικές, κατά κύριο λόγο σε υποδομές- και κινητοποίηση επιστημονικού προσωπικού και εξειδικευμένων στελεχών με γνώση της τοπικής αγοράς και των ιδιομορφιών της.
Ας έρθουμε όμως στα της διαφοροποίησης με άλλες εξίσου ενδιαφέρουσες παραγωγικές προσπάθειες στον χώρο της ελληνικής περιφέρειας. Εκείνο για το οποίο αγωνίζονται και τις περισσότερες φορές καταφέρνουν οι μικρές ζυθοποιίες είναι να προσδώσουν στην όλη τους προσπάθεια ένα διακριτό τοπικό χρώμα και μια ιδιαίτερη φυσιογνωμία στη βάση τοπικών χαρακτηριστικών και να εντάξουν το προϊόν τους σε μια μεγαλύτερη εικόνα που έχει σχέση με τον ίδιο τον τόπο – είτε ως τουριστικό προορισμό, είτε ως σημείο ιστορικής και πολιτισμικής αναφοράς. Πολλές φορές και τα δύο, συμβάλλοντας στην προώθηση μιας δυναμικά εξαγώγιμης εικόνας.
Ο κ. Καλούδης, γνωρίζοντας τα μυστικά του εμπορίου, μπορεί εύκολα να διακρίνει τι είναι αυτό που θα κινήσει το ενδιαφέρον του τουρίστα, τι θα τον συγκινήσει και τι θα τον δέσει με το προϊόν. Πάνω σ αυτές τις βάσεις, λοιπόν, δουλεύει και, όπως φαίνεται εκ του αποτελέσματος, βρίσκεται σε καλό δρόμο.
του ΚΩΣΤΑ ΤΣΑΟΥΣΗ
Πηγή: εφημερίδα ΠΡΩΤΟ ΘΕΜΑ
Φωτογραφίες από: imerisia.gr
